پایگاه رسمی علی‌رضا پنجه‌یی

این عکس توسط علی رضا پنجه ای در اینترنت منتشر شده، با این توضیح که اصل عکس توسط سیروس طاهباز به علی رضا پنجه ای اهدا شده است.

۲۷ شهریور روز درگذشت زنده یاد استاد شهریار را به پاس داشت   او روز ملی شعر نام نهاده اند، مبارک است.اما شگفتا که  در مملکت گل و بلبل که تاریخش به شعر به عنوان هنر نخست بالیده از این همه شاعر بزرگ تاریخش یک هو می آید و از  میان معاصرین، غزل سرایی بزرگ را برای روز ملی شعر بر می گزیند.  مرگ روز شاعری به نام محمد تقی بهجت  متخلص به شهریار را. هر چند اگر دوره ای می شد و به ترتیب هر سال به نام یک شاعر ملی  روز شعر را بر می گزیدند، نوبت می شد به استاد شهریار هم برسد. و البته بر اساس یک آیین نامه چنین انتخابی از سوی مجلسیان تصویب می شد. ما در گذشته گان رودکی پدر شعر پارسی را داریم. ملی ترین شاعر قدمایی ما فردوسی ست. حافظ تاثیر گذارترین شاعر ملی ما در جهان هستی ست دیوان شرقی گوته مگر در تاثیر و مدح اندیشه و شعرش نوشته نشده؟ سعدی چه؟ آیا نمی شد گزینش سالی به نام یک شاعر در اولین روز نوروز باشد که فصل نوزایی و شعر است و در همان سال گفته می شد این سال به پاس قدردانی از پدر شعر پارسی رودکی  نام گذاری شده یا به پاس داشت زنده نگه داشتن زبان پارسی به نام فردوسی یا به پاس داشت  ارزش های اخلاقی و انسانی و غنای ادبیت و باورداشت های ملی به سعدی شیرازی یا به پاس عرفان و تغزل  سرچشمه گرفته از ارزش های آیینی(قرآن) به شاعری که گفته هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم به لسان الغیب حافظ شیرازی، سالی به نام صائب تبریزی شاعر باریک بین  یا کلیم کاشانی شاعری که حماسه ی آیینی مسلمانان را درای دیگری بخشید و از معاصران سالی را به ترنم باران شمال و نوستالژی(یادایاد) کودکی ایرانیان به نام گلچین گیلانی ،یا فرخی، عارف ، بهار، نسیم شمال، ایرج میرزا و... به پاس آزادگی و مشرطه خواهی، به نام نیما یوشیج به پاس دگرگونی شعر ملی یا شهریار به پاس  داشت غزل پارسی و حمایت از دفاع مقدس، به شاملو به عنوان شاعری که بیشترینه ی دگرگونی را در حوزه محتوا و نهاد شعر آهنگین موسوم به سپید شاعری که توانست از نثر قدمایی بازآفرینی نوینی در شعر پارسی ایجاد کند و شعر سیاسی و اجتماعی را با تغزل به آمیزد، به پروین بانوی شعر قدمایی به پاس اخلاقیات و حریت شعرهایی که تابوی تاریخ مذکر شعر پارسی را  شکست و فروغ  نخستین شاعر بزرگ  زن شعر نو که شعرش به شعر زنانه  هویتی دیگر بخشید. و به شاعرانی دیگر که هر یک در هیات کارشناسانه و بی غرض و مرض و به طور توجیه کننده و ایضاحی برگزیده شوند. من هم در بالا به سهم خود به صورت کاملا بداهه نویسی نکته نطرات خودم را نوشتم و مسلما در این کوتاه اما مهم چه بسا  قصوری هم  سهوی داشته باشم که می تواند در یک کارگروه قابلیت تعدیل و حذف زواید داشته باشد.بنابراین،  این پیش نویس یک پیش نهاد تواند تلقی شود که هر چند خام دستانه  نوشته شده،  اما  یارای طرح دارد .

در پایان با درود به روان شاعر بزرگ و غزل سرای معاصر استاد شهریار و بزرگ داشت این روز،  این یادداشت را به پایان می رسانم. و از آن جا  که بودن یک قانون هر چند  ناقص  از نه بود آن به تر است این روز را به فال نیک گرفته و بزرگش می شماریم با این امید که نمایندگان مجلس با یک کار کارشناسی موسع و همه جانبه به تصحیح این قانون بپردازند. ما نیز به سهم خود برای اعتلای منطقی و  هر چه بیش تر  این مهم اعلام آمادگی می کنیم.