پایگاه رسمی علی‌رضا پنجه‌یی

سُک‌سُک‌های عاشقانه، مجموعه‌یی از چامک‌ها و چامه‌های علی‌رضا پنجه‌یی در زمستان ۱۴۰۳، توسط نشر چشمه راهی بازار کتاب شد.

در باره‌ی علی‌رضا پنجه‌یی منتقدان و دوست‌داران آثار وی آرای کثیری قلمی کرده‌اند ادمین پایگاه رسمی اطلاع‌رسانی پیامبرکوچک ، به بهانه‌ی انتشار چهاردهمین کتاب شاعر،_که در زمستان ۱۴۰۳ توسط نشر چشمه منتشر شده _ به نام سک‌سک‌های عاشقانه که مجموعه‌ای از چامک‌ها و چامه‌های نوآورانه‌ی اوست از بین آرای منتقدان آثار علی‌رضا پنجه‌یی،مشروح زیر را انتخاب کرده‌است.
معرفی شاعر مجموعه سُک سُک‌های عاشقانه
○●○
علی‌رضا پنجه‌ای، شاعر، روزنامه‌نگار و منتقد ادبی ایرانی، ریشه‌ای رشتی دارد و ۲۷ اَمرداد ۱۳۴۰ در ساوه به‌دنیا آمده است. او با طیف گسترده‌ای از آثارش، از شعرهای عاشقانه و اجتماعی تا فلسفی، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات معاصر ایران دارد.
پنجه‌ای با زبانی صریح و جسورانه، به کاوش در دنیای درونی و بیرونی انسان می‌پردازد.
پنجه‌ای در شعر خود به دنبال نوآوری است و از قالب‌های سنتی عبور می‌کند. او با بهره‌گیری از عناصر مختلف ادبی و زبانی، دنیایی تازه را پیش روی خواننده می‌گشاید. شعرهای او آکنده از تصاویر بدیع و مفاهیمی چندلایه است که مخاطب را به تفکر و تعمق وا می‌دارد.
از ویژگی‌های بارز شعر پنجه‌ای، توجه به زبان و ساختار آن است. او با انتخاب دقیق کلمات و ایجاد ترکیبات نو، به عمق معنا می‌رسد. همچنین، پنجه‌ای به موضوعات اجتماعی و سیاسی نیز توجه داشته و در شعرهای خود، به نقد وضعیت موجود و بیان دغدغه‌های انسان معاصر می‌پردازد.
یکی از جنبه‌های جالب توجه در شعر پنجه‌ای، توجه او به فناوری و آینده است. او معتقد است که شعر باید با زمانه خود همراه باشد و از ابزارهای جدید برای بیان مفاهیم استفاده کند. این نگاه آینده‌نگر، شعر پنجه‌ای را از بسیاری از شاعران هم‌نسلش متمایز می‌کند.

■□■

آثار منتشر شده:
سوگ پاییزی آذر ۱۳۵۷
هم‌نفس سروهای جوان ۱۳۶۶
برشی از ستاره هذیانی ۱۳۷۰
آن‌سوی مرز باد ۱۳۷۰
گزینه شعر گیلان ۱۳۷۴
عشق اول ۱۳۸۳، ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰
پیامبر کوچک ۱۳۸۷
شب هیچ وقت نمی‌خوابد ۱۳۸۷
کوچه چهرزاد ۱۳۹۳
عشق همان اویم است ۱۳۹۳
برگزین ۱۰ کتاب (تو را به اندازه تو دوست دارم) ۱۳۹۶
از خویش می‌دوم ۱۳۹۸
مسافرخانه‌ء بهشت گیلان ۱۴۰۱
سُک سُک‌های عاشقانه
(شامل برشی از چامک‌ها و چامه‌ها) ۱۴۰۳
اطلاعات تکمیلی را از طریق پایگاه اطلاع‌رسانی شاعر دنبال کنید: www.panjeei.ir

لینک خرید کتاب:👇

سُک‌سُک‌های عاشقانه

تصاویر روی جلد و پشت جلد کتاب در تلگرام رسمی شاعر:

رو و پشت جلد کتاب سُک‌سُک‌های عاشقانه

چامک چه می‌تواند باشد؟

سخنان یک پیشنهاد دهنده، علی‌ رضا پنجه‌ ای با چامه‌ اندیشان چامه‌ نگار و چامک‌ نگار

چون آن چامه بشنید بهرام گور
بخورد آن گران‌سنگ جام بلور
(فردوسی: ۶/۴۸۲).

بتان چامه و چنگ برساختند
ز بیگانه ایوان بپرداختند
(فردوسی: ۶/۵۲۱).

چامه را معادل غزل ، سرود ، نغمه ، ساز دانسته‌ اند دیر سالان بلند‌ مرتبه‌ ی شعر پارسی. در مقابل چانه که معادل نثر بوده است به‌ واسطه‌ ی پرگویی مستتر در چانه که سخن زیاده و غیر منظوم است و از این‌ رو نظم و شعر _ چامه _ را چامه می‌ نامیدند که سخن سنجیده ، موزون و نغز بوده در سنجه و وزانت وزن با مقیاس عروض.

و اما چانه همچون چان که در برخی زبان‌ های کهن و بومی ایرانیان به سبد و ظرف که توان مظروف نامیده شدن مجازیِ سخنان بسیار را دارد، گفته شده است. نیز در معنی ، از چامک به کاف تصغیر می‌توان چامه‌ ی کوچک مستفاد کرد و به کاف تحبیب ، از چامک به‌ واسطه‌ ی کوتاهی و نغز بودن چامه‌ ی کوچک و دوست‌ داشتنی تلقی کرد.

چامه، واژه‌ ای پارسی‌ ست. چامک به‌ دو منظور پیشنهاد شده است :
اول به‌ مثابه‌ ی جای‌ گزینی برای هر گونه شعر کوتاهِ قدیم و یا جدید. این استدلال من در خصوص چامه نیز هست ، هر سخن منظوم را شعر یعنی چامه نامیده‌اند.

و اما در معنای دوم : مراد از شعر یا چامه یا چکامه معنای خاص آن است که خود را از معنای عامش دور نگه می‌دارد. همان سخن بی‌ نظیر و نغز و زبده . در واقع همان‌گونه که غزل ، قصیده ، مثنوی ، مستزاد و … را شعر و چامه می‌ نامند در معنای عام ، اما در معنای خاص شعر _چامه_ باید شعریت داشته باشد.

بنابراین در معنای خاص ما نیازمند ارایه‌ ی معنای گسترده‌ تر از شعر _ چامه _ و به همان نسبت برای رباعی و دوبیتی و انواع اسامی موسمی چامک پسا شعرنو هستیم. هم‌ از این رو هر که هر نامی برای ژانر ( گونه و نوع ) خود قایل شد باید پاسخ‌ گوی ادعا و ژانر خود در مقابل منتقدان یا همان چالش‌ گران باشد، اما ما با فراخ‌ نگری آن را تحت نام و معنای عام چامک در زیر گروه معنای خاص چامه می‌پذیریم . در واقع چامک نیز زیر مجموعه‌ی چامه است چرا که به شعری که کوتاه بنیان شده اطلاق می‌شود. بنابراین اثبات خاص بودن از وظایف آن ژانر است ، در پیشگاه مخاطبان حرفه‌ای و تاریخ ادبیات.

این هدفِ پیشنهاد دهنده از طرح چامه و چامک با دعوت به تاکید و درنگ بر نام ایرانی و پارسی برای شعر کوتاه به‌ جای هر اسم وادراتی بوده است! چرا که چامک عصاره‌ است و ماهیتن قدرت نشر چامه را در هسته‌ی مرکزی همراه خود دارد.

چامک خاص که منظور پیشنهاد ماست از شاخصه‌‌ هایی چنین بهره‌ مند است . در قالب‌ ها و گونه‌ های کوتاه قدمایی، نو و انواع دیداری شعر که ویژگی ایجاز و رعایت اقتصاد کلام از بارزترین مشخصه‌ ی آن است.

چامک خاصیت اغوا‌ کنندگی و شگفتی‌ آفرینی دارد و در درنگ و تامل دست شما را می‌گیرد تا در سیر به سرزمین‌ های ناشناخته و جادویی شما را همراهی کند. از خواص دیگر چامک است : برخورداری از ابعاد خیره‌ کننده، منشوری و اتمیک ، چامک که خودش معیار خودش است و در تعریف نمی‌گنجد اما خودش خودش را تعریف می‌کند، خودش ، از قدر و منزلت خود سخن می‌گوید. چامک هر چه ساحتش کم‌ تر ، قدرش نیز کم‌ تر ؛ هر چه باشکوه‌ تر، ماناتر .

با ارتقای سطح استتیک و زیبا شناسانه‌ ی خالق خود حس زیبا شناسانه‌ ی مخاطبان را نیز تجلی می‌دهد و بر می‌کشد، چرا که فاصله‌ ی هر نو تا نو نوتر است.

بدعت و نگاه دیگر و فاصله‌گرفتن از رفتار رایج شعری با هدف خلق نهان‌ جاها و ناکجاها ، هنجار شکنی در زبان و گونه‌ ها و اشکال نو ، بهره از امکانات و فن‌ آوری _ به‌طور روزآمد _ از اهم دغدغه‌ های چامک است.

قدرت فرا واقع چامک در یک کلام می‌تواند نشان عصاره‌ی اتمیک (ذره ، جوهر ماده) خون چامه‌ نگارکه خداوندگار چامک است، را در خود بپروراند.

دنبال چامک نگردید ، میکل‌ آنژ روزی گفت داوود را در این صخره ببینید، هیچ‌کس داود را در صخره‌ ی مورد نظر او ندید، اما چندی بعد از صخره پرده‌ برداری کرد. گفت ببینید داود در صخره بود شما ندیدید من دیدم و برای این‌ که شما نیز ببینید فقط زواید را کنار زدم. کار چامه‌ نگار و چامک‌ نگار گاه همین است ، زواید را کنار زدن تا داوودش از صخره رخ نمایاند و اما گاه نیز چامک همان انعکاس خورشید در تالار آینه‌‌ ی عمارت ایرانی‌ ست.

تحریر شهریور ۱۳۹۸
علی‌ رضا پنجه‌ای